[USL]nisan bir.

Eline baktı, Sanyong'ın eline sıkıca kenetlenmişti. Neden bana yardım ediyor? İblisin içine bir melek mi kaçtı? Meleği yemiştir kesin. Hem neden KALBİM BU KADAR HIZLI ATIYOR? Ellerim terliyor mudur acaba, tiksinmese bari benden. NEDEN ONU ÖNEMSİYORSUN HUİ?!! Kendine gel! Paytak paytak iblisin peşinden yürümeye devam etti. Eteğini daha iyi kontrol etmeliydi ama Sanyong buna izin vermiyordu. Dudağını büktü ve az önceki heyecanlanmalarının geçmesini diledi. Gün geçtikçe San Yong'a olan duyguları değişiyordu ve bu... Hoşuna gidiyor muydu bilmiyordu. Sarı saçlı bir kız yanından geçtiğinde birden durdu ve elini alnına vurdu. "Mei beni öldürecek. Büyük ihtimalle tiyatro salonunda beni bekliyordur!" dedi aceleyle. Üzerindeki okul üniformasının ceket cebine koyduğu telefonu çıkardı ve mesaj yazmak için iki el gerekiyordu, hızlı bir mesaj yazabilmek için. Elini Sanyong'ın elinden çekmeye çalıştı ama genç elini bırakmıyordu hemde kendisine bile bakma zahmetinde bulunmayıp koridorun sonundaki kızlara bakıyordu. Kaşlarını çattı ve elini daha da hızlı çekmeye çalışırken "Aigoo! Elimi bırak İblis! Sapıklığını sonraya sakla." durdu, derin bir nefes bırakıp "Ya da sapıklığını hiç saklama, bana gösterme." dedi sinirlenmiş gibi. Birazcık o kızlara bakmasını kıskanmış olabilirdi.

İblisin ilk söylediği sevgili sözlerini umursamadı ve Mei'in attığı Tanrıya şükür, bende tiyatro salonuna gelmeye üşeniyordum. mesajını okudu ve gözlerini devirip üşengeçler kraliçesi diye düşündü. Telefonuyla işi bittiğine göre onu cebine koyarken SanYong'ın kendisine fazlasıyla yakınlaştığını hissetti. Nefessiz bir şekilde ölümü bekleyen bir idam mahkumu gibi öylece kaldı. Çocuğun sözleri bittiğinde içinde bir volkan patladığını ve kalbini sıkıştırdığını hissetti, karnı ağrımaya başlamıştı. Sen BENİMSİN. Ben.. benimsin. Ben iblisin miyim? Beni sahiplendi. Benimsin dedi. NELER OLUYOR?! Yüzünün kızardığına hatta belkide terler döktüğüne emindi. Nefes bile alamıyordu ki! İblis ile ilk karşılaştığından beri iyi anlaşamamışlardı. Sürekli kabga eder ve birbirlerini kızdırırlardı. Sadece geçen yılbaşı onun sarhoş bir şekilde odasına girip üzerlerine kapıyı kilitlediği akşam dışında. Saçma bir kaç saat geçirmişlerdi odada ama o zaman içindeki nefretin sadece küçük bir kısmı değişmişti Hui'in. Sevmeye daha doğrusu alışmaya başlamıştı Yong'a. Onu görmediğinde birazcık sıkıcı geçiyordu günü. Ondan ve şakalarından hoşlanıyordu ama bunu bir türlü kabullenmiyordu. İblisin elini çenesinde hissettiğinde gözleri ölü bir balığın gözlerinden bile daha büyük bir şekilde açıldı. Bir kaç salise arasından yüzü artık San Yong'ın yakışıklı yüzünün hemen dibindeydi. Neden böyle davranıyor? Aklımı karıştırıyor!! Dudaklarına değen bir şey yüzünden ilk önce heykel kız modunda kalakaldı. Normalde kesinlikle bir erkeğin karşısında heykel gibi kalan kızlardandı ama bu durum asla iblisin karşısında olmamıştı, ta ki şimdiye kadar. Düşünemiyordu, hareket edemiyordu, nefes alamıyordu... Tek hayat belirtisi çalışma hızının katlarca fazla hızlısını yaparak atan kalbiydi. Kan pompalama organı böyle anormal bir olayda nasılda hızlanabiliyordu? San Yong'ın dudakları kendi dudakları üzerinde dans ediyordu resmen. Şeytanların ayini. Kendisine sonunda gelebildiğinde çocuğu omuzlarından hızlıca itikledi ve sinirle onun göğsüne vururken "Burada bile gıcıklığını gösterebiliyorsun iblis! Bu benim ilk öpücüğümdü ve nefret ettiğim birine gitti. Hem benimsin diyerek bana senin malın olduğumu ima etmeye çalıştığını anladım ama kendimi kullandırmayacağım sana adi pislik!" Gerçekten ilk öpücüğüydü. Bunu iblise kaptırdığına sinirlen miydi gerçekten? Belki. Ama fazla değil. Kalbi hala yavaşlamamıştı. Elleri hala gencin göğsüne yavaşça vuruyordu. Çocuğun benimsin sözleriyle kendisinin son söylediğini ima ettiğini umut ediyordu. Onunla duygusal bir şey yaşamak istemiyordu çünkü playboy iblisi çok iyi tanıyordu. Kötü bir çocuktu. Hemde çok kötü.

İblisin bu tavırları Hui'i gerçekten çok şaşırtıyordu. Bu davranışları yüzünden gerçekten kendini onun yanında çocuk gibi hissediyordu, hele sürekli yaklaşıp belindeki ceketi düzelttiğinde. Çocuğun masumsun demesiyle yüzünü buruşturdu ve iblisin alnına işaret parmağını değdirdi ve çocuğu kendinden birazcık uzaklaştırdı. Boyu normaldi, genel koreli kızlara göre biraz uzundu hatta ama San Yong'ta fazla uzundu. Çocuğa doğru gözlerini dikti ve sinirle "Son sınıf öğrencisiyim ve bana çocukmuşum gibi davranıyorsun. Yoksa senin zeka seviyen hala 0-6 yaş grubunda mı takılı kaldı? Bugün yanıma yaklaşma. Hatta hiçbir zaman yaklaşma. Peşimden gelme sakın, ben yurda gittiğimde salak arkadaşlarından biriyle yollarım kokuşmuş ceketini." dedi ve Sanyong'a dilini çıkarıp eliyle saçlarını havalandırdı ve yanından asil bir şekilde geçti. Gerçekten bazen böyle kendisine iyi davranan iblisi değilde gıcık iblisi özlüyordu, ya da bilemiyordu bu halini de biraz... seviyordu. İblis konusunda hala ne hissetmesi gerektiğini bilemiyordu açıkçası.