take me somewhere nice.

İçeriye girdiğinde kulağında patlayan müzik onu rahatsız etmemiş olacaktı ki yüzündeki alaycı ifade silinmemişti. Karanlığı delip geçen renkli lazer ışıkları, dans pistinin tepesinde asılı duran büyük top, insanların etrafındakileri umursamadan sergiledikleri hal ve hareketleri... Şüphesiz, Kore'de en sevdiği mekanlardan birisiydi burası. Kimse kimseyi umursamıyordu. Her şeyi yapmakta özgürdünüz. Gün batımından gün doğumuna kadar sizi eğlendirmeye yemin etmiş bir barda kendinizi kaybediyordunuz ve bu eğlence ortamı eşittir Junsu demektir. Neredeyse her gününü içmekle geçirdiği için bu hareketlilik onu yormuyordu artık. Üstelik... Yorulsa bile onu her zaman dinç tutacak kişiyle çıkıyordu dışarıya: Yeol. Eskiden biricik dostu, şimdi ise tam anlamıyla hayatının baş köşesine oturmuş sevgilisiydi o kişi. Ne kadar belli etmese de bakmaya doyamadığı, onsuz yapamayacağını bildiği tek insandı Yeol. Bunları düşündükçe bile midesini böcekler basıyordu. Parmak uçlarından başlayan uyuşmalar beynine kadar çıkıyor, bunun heyecanıyla başlayan kalp atışları istemsizce Yeol'a dönüp bakmasına neden oluyordu. Onun ince parmaklarını kendi parmakları arasında, elini ise kolunda hissetmesi beyninde tamamen arzu ve sex ilişkisini uyandırsa da kendi kendini durdurmaya çalışıyordu. Yeol'un dokunduğu yer yanıyor, kendinden geçmesine neden oluyordu. Sırf bu duyguyu bastırabilmek için boşta olan elini onun saçlarına, oradan yanağına ve ardından çenesine indirerek ufak bir öpücük bırakmıştı locaya otururken. Kimsenin gelmemiş oluşunun rahatlığını yaşıyordu biraz. Her zaman olduğu gibi siparişlerini almaya gelen kıza baktı. Neydi adı? Unutmuştu. Önemli de değildi. Ne içeceğini düşünürken omzunda Yeol'un sıcaklığını hissetmesiyle onunla ilgilenmesi gerektiğini düşündüğünden sırf sipariş çabucak vermek için "Şişe tekila, iki shot bardağı." diye bir şeyler gevelemişti ağzında. Garson uzaklaşırken başını yana çevirip Yeol'un gözlerine baktı. "Erken mi geldik yoksa diğerleri mi gecikti?" Onun başının omzunda oluşundan dolayı dudakları konuşurken onun dudaklarına sürtmüştü ki bu tüm vücudunun alev almasına yetmişti bile. "Gerçi... Umurumda... Değil..." Müzik gürültüsünde yok olan sesinin yerini Yeol'un dudakları almıştı. Onun alt dudağı kendi dudakları arasındayken dilinin yavaşça içeriye girişinin ve ardından istemsizce elinin onun boynuna gidişinin Yeol'u delirtmeye yettiğini biliyordu. Henüz yiyişmek için saatin erken olduğunun da farkındaydı ama... Yanınızda seks tanrısı -ya da tanrıçası- gibi birisi dururken nasıl olur da rahat oturabilirdiniz ki?

Müziği seviyordu, geceyi de seviyordu. Ama bu her gece club şarkılarını sevecek anlamına gelmiyordu. Tek kulağı açıkta kalacak şekilde başına taktığı kulaklığını düzeltti. Sol kulağındaki çınlamanın haddi hesabı yoktu ve bu da deli gibi baş ağrısı yaratmaya başlamıştı bile. Neredeyse tüm parmakları iş görür haldeydi şu an. Kürek kemiklerinden beline doğru giren ağrı... Susamıştı üstelik. Bir şeyler içmesi hatta kökten çözüm olarak kafayı bulması gerekiyordu. Erken saatte DJliğe geçmiş olması, erken ayrılacağı anlamına da gelmiyordu. Gözlerini dans pistinin ötesindeki bara çevirdi. EJ'i arıyordu gözleri fakat bulması... İmkansız gibiydi. Nefesini bırakarak tekrar müziğe odaklanmaya çalıştı. Delicesine dans eden insanlardan birisi olmayı tercih ederdi şu an. Kuruyan dudağını ıslattığı sırada duyduğu sesle birlikte irkildi. "EJ?" Arkasına döndüğünde burnuna kadar sokulan biraya baktı. "Hadi ama... Sadece bira mı? Daha ağır bir şeyler alamaz mısın noona? Beynim patlıyor sanırım..." Hem söyleniyor hem de kızın elindeki birayı alıyordu. Yapabileceği bir şey yoktu. Yukarıya çıktığı an tamamen EJ'e bağımlı konuma geliyordu ve bundan kurtulması imkansızdı. Arada bir tuvalet ihtiyacı dışında ayrılmıyordu buradan. Omuzlarını kütletip biradan koca bir yudum aldı. "En azından serin." Gözünü localarda gezdirdi. "Seninkiler gelmiş? Bugün yoğun olacaksın desene. Yani... Hayatımda onlar kadar içen başka bir grup görmedim." Tamam ne kadar bu kıza aşık da olsa, sonuçta ablası gibiydi ve... O an yiyişme modunda değildi. Cidden, tek istediği eve gitmek falandı hatta. EJ'i görmüyordu bile gözü ki birazdan onu bir erkeğin kucağında göreceğinden de emindi.

Koca gözlerini yusyuvarlak olacak şekilde açmıştı. Cüzdanındaki kağıt parçasını bulamıyordu ve delirmek üzereydi. "Merhaba barın adını yazdığım kağıt~ Merhaba küçük şeytan~ Elma dersem çık, armut dersem çıkma, tamam mı? Ve elma diyorum. Şimdi çıkmalısın buradan bir yerden~" Parmakları kağıt ve fatura yığınlarının arasında tek tek gezinirken pes etmiş gibi nefesini verdi. "NİYE HEP BEN?! NİYE HEP BEN BİR ŞEYLER KAYBEDİYORUM?! GİTMİYORUM İŞTE! BARA FALAN GİTMİYORUM!" Kendi kendine oturduğu otobüs durağında trip atıyordu. Barın adını yazdığı kağıdı kaybeden kendisiydi, barın ismini unutan kendisiydi, üstüne bir de trip atan kişi YİNE KENDİSİYDİ. Etrafındaki insanların garip bakışlarına maruz kalıyordu ama henüz onları fark etmemişti. Başını kaldırdığında insan sürüsünün kendisine baktığını anlayınca -henüz çıkmamış olan- otuz iki dişini de gösterek gülümsemitşi onlara. "Affederiniz... Hihii~" Başı tekrar önüne dönerken alt dudağını ısırıp kendi kendine sanki FBI'a bilgi veriyormuş gibi fısıldadı. "Sanırım Sung Hyun'u aramalıyım. EVET!" Telefonunu tek elinde tutarken işaret parmağı ekranında geziniyordu. "Yeobo... Yeobo... Yeob- Hah~ Buldum!" Altın bulmuş gibi sevindikten sonra ekrandaki ara tuşuna basıp telefonu kulağına götürdü. Onun çalıştığını unutmuştu bir an için ve eğer telefonu açarsa... Büyük şans demekti diye düşünürken açılan telefon ve kulağının içini dolduran müziğe rağmen konuşmaya çalıştı. "Sung yeobonniee~ Benim Ye Woonnie~ Hmm~ Ya bir şey sormak istiyorum şimdi ben. Ben o barın adını kağıda yazdım ama kaybettim sanırım onu. Hani yanında konuşmuştum. Hmm~ Neydi adı? Sen hatırlıyorsundur ehe~ Söylesene bana~ Yaklaşık kırk dakikadır durakta saf saf bekliyorum çünkü." Arka arkaya sıraladığı cümlelerin arkasından cevap olarak gelen tek şey 'Blue Deer' olmuştu. "Blu- Ne? Blue- Blue Deer?! Ha~ Tamam~ Teşekkür ederiiim~ Hadi sen işine dön ayrılma işinin başından. Çalış~ Fighting!" Ona emir vermişti aklı sıra ama... Telefonu kapattığında Sung Hyun tarafından ufak bir aşağılama kelimesinin söylenecekti kesinlikle ama Yewon bu durumun farkında bile değildi elbette. Barın adını telefonuna kaydettiğinde ilk gelen otobüse binmişti. Muhtemelen bilmediği bir yerde inip sora sora barı bulacaktı. Çünkü, barın ismini etrafındaki gençlere veya şoföre soramayacak kadar salağın önde gideniydi.

Yaklaşık olarak kırk dakika da barı bulması sürmüştü. İçeriye girdiğinde yüzündeki saf ifade insanların dikkatini çekmiş olacaktı ki bir kaç kişiyle göz göze gelmişti. Ki buna rağmen o surat ifadesi değişmemişti. Daha önce bir iki kez gelmiş olsa da nerede oturduklarını biliyordu. "Kesin herkes geldi bir ben geciktim. Ühühühü~" Söylene söylene locaya ilerlerken oturan sadece iki kişiyi görünce etrafına bakındı. "Cidden? Junsu ve Yeol mu? Sadece ikisi mi? OHA ERKEN Mİ GELDİM YANİ? Thehehehee~" Sırıta sırıta onların yanına gidip like a boss modunda kendini locadaki koltuğa bıraktı. "Theheh~ Annyeong~" Hani... Gören mafya babası falan sanacaktı. Tavırları... Elit bir çevreden bile değildi, hatta Busan'ın bağrından kopup gelmiş bir insandı ama... O tavırları. Her zaman olduğu gibi Junsu'nun kahkahasını işitmişti. Yewon ne kadar onun neye güldüğünü anlamasa da, Junsu dibine kadar Yewon'a gülüyordu, orası kesindi.

Masaya konulan bardaklara baktı. Ardından ise ayaklanan Yeol'a. Yine ne yapacaktı? Masanın üstüne çıkıp oturuşunu izledi. Bardağa dolan tekila... Yutkundu. Canı istemişti. Bardak Yeol'un dudaklarıyla buluşurken bir an için ne yapacağını bekledi. Tahmin ettiği şey miydi? Yoksa başka herhangi bir şey mi? Bacaklarını açıp dirseklerini bacaklarının üstüne yerleştirip ona doğru yaklaştı iyice. Hamlesini bekliyordu. Onun gözlerine bakarken ister istemez alt dudağını ısırıp bakışlarıyla onu istediğini belli etmişti. Bu çocuk beni delirtiyor... Kötü anlamda düşünmemişti elbette. Tamamen turned on moduna sokan tek kişiydi. Onun dudaklarına yaklaşmasını izledi. Bütün her şey slow motionmuş gibi gelse de aslında öyle değildi. İçtiği esrar ve bir kaç biranın etkisiydi bunlar. Dudakları onunkilerle buluştuğunda ağzına akan tekila tüm vücuduna ateş basmasına neden olmuştu. Bu çocuğu şimdi, hemen, şuracıkta becerebilirdi. Fakat ortamın bütün bu büyüsü kulağına ulaşan tiz sesle birlikte yok olmuştu. Tekilayı zor yutarken donuk bakışlarını gelen çocuğa yani Yewon'a kaydırdı. "Bu çocuk embesil. Gerçekten." Yeol'un yanına oturmasıyla birlikte nefesini bıraktı. "Gidip dışarıda oyalansana Yewon? Ayrıca doğru düzgün otur." Sesindeki sinir hali fark edilmeyecek gibi değildi. Yeol'a dönüp tek kaşını kaldırdı. "Bu piçi de mi çağırdın? Ka-ching! Tebrikler, Junsu'nun nefretini kazandınız."

Yorgundu. Bitkindi ve hatta bitmişti. Sabah saat dokuzdan beri çekimdeydi ve saat şu an gece yarısına yaklaşıyordu. Gözleri kızarmış, vücudu çökmüş, yürüyecek hali bile kalmamıştı fakat buna rağmen Yeol'a hayır diyemeyip bara gitme fikrini kabul etmişti. Üstelik... Tek yorgunluğu bugün çekimden gelen yorgunluk değildi. Aklını devamlı olarak kurcalayan soru vardı: O neredeydi? Neden bir ay kadar önce elini ayağını çekmişti Yue'dan? Bir anda bırakmıştı onu? Evet, ondan nefret ediyordu ama boşluğunu hissediyordu. Her akşam telefonunu kontrol ediyor hatta onun aramasını istiyordu ama bütün her şey boştu. Yaklaşık bir aydır ne aramış ne de mesaj atmıştı. Dediği gibi çekilmişti hayatından. Dudağı bükük bir şekilde girdi bardan içeriye. Açtı. Midesinden gelen gurultu sesi, barın bu gürültüsüne rağmen duyulabilecek seviyedeydi. Kasığındaki kemiklerde duran deri pantolonunu hafifçe yukarı çekti. Son zamanlarda haddinden fazla kilo vermesi yüzünden tüm dolabını baştan aşağıya yenilemek zorunda kalmıştı ve buna rağmen bazı pantolonları bol geliyordu. Ayrıca üşüyordu da. İçerinin basık havası henüz onu ısıtmaya yardımcı olmamıştı. Üstündeki haki rengindeki ceketin kol kısımlarını kavradı parmakları. Vücuduna sürtmüştü ısınabilmek için. Bugünü ölmeden atlatmak istiyorum. Çekiminde yapılan ağır siyah makyajının izleri duruyordu hala gözlerinde. Bu onu iyice karamsar gösterse de özünde öyle birisi olmadığını biliyordu tabii ki. Locaya doğru yaklaşınca yanyana oturan Junsu ve Yeol'u, ardından ise Yewon'u görünce gözlerini devirdi. "Kimse gelmemiş..." İşin aslı, sadece O'nu aramıştı o an. "Burada olsa fena olmazdı." Gerçi, burada olsa da onunla konuşmazdı. Yewon ve Junsu'nun arasına bıraktı vücudunu. Başını arkaya yaslayıp derince nefes almıştı. "Yeolie~" Junsu'nun önünden elini Yeol'a doğru uzattı. "Yanıma gel."

Yeol'un kendisine uzattığı tekilayı shot yapmıştı. Sarhoş olmak istiyordu. Açık ve net. Açtı. Alkolün boş mideye ne kadar etki yaptığını çok iyi biliyordu. Sırf bu yüzden ikinci bardağını doldurmaya yeltenmişti ki onu gördü. Ne işi var burada? Kalkmak istemişti. Kalkıp gitmek... Ama bacakları onun emirlerine itaat etmiyordu. O locaya yaklaştıkça kalp atışı hızlanıyor, öleceğini sanıyordu. O sana tecavüz etti Yue. Seni kullandı. Hatta kullanılmış prezervatif gibi kenara attı. Yüzüne bakmadı. Hala onu mu arzuluyorsun? Şu haline bir bak Yue! Acınasısın. İç sesinin söylediklerine hak veriyordu ama... Ona baktığında o kalp atışını bastıramıyordu. Parfümü... Şimdiden almıştı kokusunu. Yaklaşıyordu. Elindeki bardağı hızlı bir şekilde kafasına dikti. İkinci bir yanma vakası. Midesine inen alkolün etkisini henüz hissetmemişti. Gözlerini kapatıp derince nefes aldı. Hayır Minhyuk! Çekilme! Yanımda ka- Avuç içleri terlemişti. Xun bacağını kendi bacağının yanında hissedince ne yapacağını şaşırmıştı. Bir elini Yeol'un bacağına koydu. Selam vermişti. Umursamadı. En azından umursamamış gibi davrandı. Yeol'un pantolonunu sıkmıştı. Nefesi kesiliyordu. Hayır Yue! Lanet olsun! Ona aşık değilim! Kalbi göğsünden çıkacak gibi atıyordu. Yere bakıyordu. Cevap bile verememişti ona. "Ben... Kendimi pek iyi hissetmiyorum." Ayağa kalkmıştı. Xun'a bakmıyordu. Bakamıyordu. Bir iki adımında yalpalamıştı hatta düşecek gibi olmuştu. İstemiyordu. Xun'un burada olmasını. Ona bakmaya kıyamıyordu. Dokunmaya... Çekiniyordu. Ellerini sıktı. Temiz hava. Tek düşünebildiği buydu. Arkasından birisinin gelip gelmediğini de kestiremiyordu. Dönüp bakamamıştı. "Hayır. Ona aşık değilim... Onu arzulamıyorum..." Kendi kendine söyleniyordu. Yutkundu. Nefesini tutmuştu. "Hayır... Ona aşığım." Kendini barın kapısından dışarı atarken dökülmüştü bu kelimeler dudaklarından.

Kolunda hissettiği sıcaklık... Tüm bedeni uyuşmuştu. Alev, yavaş yavaş her yerini sarıyordu. Sırtından başlayıp başının arkasına kadar nükseden uyuşma hissi... Nefret ediyordu. Ondan kurtarmak istedi kolunu bir an için. Dokunma bana. Fakat başarısız bir girişimden daha ileriye gidememişti. Adımlarını sıklaştırmaya çalıştı. Ayakları birbirine dolanıyordu oysa. Baş dönmesi, mide bulantısı. Sanırım kusacağım. Dışarıya adımını attığında duymuştu ikinci cümlesini. Ona bozuk olup olmadığını sormuştu. Bakışları yeri yokluyordu şimdi. Ne diyebilirdi ki? Gürültülü ortamdan uzaklaşıyordu yavaş adımlarla. Barın yan sokağına girdiğinde karanlığın içinde kendini duvara yasladı. Bacakları titriyordu. Dizlerinin bağı çözülmüştü. Ölmek istiyorum. "Ne konuşmamı istiyorsun?" Haddinden fazla güçsüz çıkmıştı sesi. O.. Her zaman güçlü duran Yue yoktu karşısında. Tükenmiş, yorulmuş, üzgün, kapana kısılmış birisi vardı. Gözlerini güçlükle onun gözlerine kaldırdı. Bakmak istemiyordu ama... Yapabileceği bir şey yoktu. Fiziken değil, ruhen onu yıpratan birisinin suratına baktığı için bile kendini şanslı saymalıydı. Aklında o kadar çok söz vardı ki. Hangi birisini söyleyeceğini kestiremiyordu. Ona açmalı mıydı içini? Yoksa... Kapalı kutu olmaya devam mı etmeliydi? Nefesini bıraktı. "İğrenç birisin." Living and breathing. When will you be dead? Elleri titriyordu. Dayanamıyordu daha fazla. Onun konuşmasına izin vermeden nefes aldı. "Seninle paylaşmayacağım o kadar çok şeyim var ki... Beni sadece oyuncak olarak kullanan birisiyle arkadaş olabilir miyim sence? Aylar boyunca canımı yakan, beni yalvartan, ağlamaktan nefessiz bırakan birisine karşı? Ne istiyorsun Xun? Bu kadar şeye rağmen senin olmamı mı?" Sesi titriyordu. Gözleri... Sulanmaya başlamıştı. Kulakları uğulduyordu. "Senden tek istediğim şey neydi biliyor musun? Beni şu kadarcık sevmen. Ve sen bunu yapmadın." Duraksamıştı. Daha fazla konuşmayacaktı. Söylemek istediklerinin yalnızca yüzde birini dile getirse de... Onu daha fazla zorlamayacaktı. Yaslandığı duvardan çekildi. "Neyse ne. Beni sevmek zorunda değilsin nasılsa. Kullanmak istediğin zaman... Ara. Çekinmene gerek yok. Senin karşında daha ne kadar fazla utanırım bilmiyorum nasılsa."

Omuzlarında hissettiği baskıyla birlikte gözlerini ona çevirmişti. Her hareketiyle Yue'yu yönlendirebiliyordu. Nefret ediyordu bu durumdan. Onu dinlemek zorunda kalmıştı. La la la~ Seni duymuyorum! Keşke düşündüğü gibi olsaydı. Söylediği her şeyi duymuştu. Tabii ki de onu öyle birisi olarak görmüyordu. Aşık olduğu adamı nasıl... Nasıl bir pezevenk olarak görebilirdi? Tsch... Ardından o davranışlarını izleyen ikinci cümle. Omuzlarının kurtulmasıyla birlikte derince nefes alacakken nefesini kesilmişti. K-Kayıtları... Attın mı? Xun? Nasıl? Yani... Hayır... At evet! Ama... Şimdi... Ne bahane bulup da senin yatacağım? Bana söyler misin? Gözlerini şaşkınlıkla ona çevirmişti. Karnında hissettiği gurultu dikkatini dağıtmaya yetmemişti. Anlamıyorum. Şimdi ise ne düşündüğünü bilip bilmediğini soruyordu. Gözlerini etrafta gezdirdi. Karşısında sex god modunda birisi duruyordu ve buna rağmen rahat davranıyordu. Ciddi anlamda sorunlu bir çocuktu. Bir iki adım geriledi. Gitmek istiyordu. Daha fazla dayanabileceğini düşünmüyordu. Gece soğuğunu vücudunda hissediyordu üstelik. Üşümüştü. Elleri. Hissetmiyordu. Güçlükle yutkundu. "Hayır. Ne düşündüğünü biliyorum." Gözlerine bakamamıştı. Buna rağmen, hissediyordu. Onun davranışlarından çıkarabiliyordu en azından. Karşısına geçmiş onunla artık konuşup konuşmayacağını sormuştu. Şimdi ise kayıtları attığını söylüyordu. Ondan zorla hoşlanmamasını, zorla bağlanmamasını istiyordu. Dudağını ısırdı. Ben de seni seviyorum. Yumuşamıştı işte. Düşünceleriyle birlikte bütün buzları erimişti. Neden bu çocuğa karşı böyleydi? Gardını indirmişti çekinmeden. "Üşüdüm. İçeri... Geçelim mi?" Öğrenmesi gereken şeyi öğrenmişti. Ama hala nasıl davranacağını kestiremiyordu. Buna rağmen, eski Yue konuşmasını yapmıştı. Ona güveniyordu tekrar. Canını yaksa bile, onu kırsa bile kopamayacağını anlamıştı şu dakika. Sarılmak istese de kastı vücudunu. Ayakta duracağını düşünmemişti. Boğazında düğümlenen kelimelere katlanamıyordu daha fazla. "Seni özledim..." Fazla... Kısık çıkmıştı sesi. Ama o kadar içtendi ki, yalan söylemediği gerek davranışlarından, gerek sesinden, gerekse bakışlarından belli oluyordu.