[GQ Dergisi Binası] Good Job

Adamın arkasından işe alındığıyla ilgili konuşması ardından derin bir nefes çekti. Kapıya kadar gelmiştim, blöfüm işe yaramayacak diye çok korktum. TANRIM!! Her zaman inatçı, yalancı ve blöfleriyle insanları zorlayan bir tipti. Hey yalancı demesek? Ve asla kendini yalancı olarak görmezdi, çok yalan söyleyen biri olduğu halde. Gülümsemesini bastırdı ve tek ayağı üzerinde arkasına döndü. Elini de kapının kolundan çekip önüne getirdi. Böylece bütün vücudu yeni patronuna dönüktü. İşe alındım ama şart mı bir şey dedi şimdi bu! Masa başına benzer bişey istemesin lütfeeeeen! Gözlerini adama doğru kaldırdı ve elindeki çantasının kolunu mıncıklarken gayet sakin bir şekilde sordu. "Şartlar mı?"Bu adamla çok çekeceğim var anlaşılan, lütfen sürekli bu suratı görmek zorunda kalmamayım? Resimleri çekip, haberleri hazırladıktan sonra sadece haberi masaya bırakmak için geleyim bir daha bu duvar suratlının yanına. Lütfen tanrım eğer bunu kabul edersen bir daha yalan söylemeyeceğim.

Adamın konuşmasıyla ağzını buruşturdu. Görünüşünüz genç ama içiniz küflenmiş bayım. Özür diler nitelikte hafifçe selam verdi ve anladı ki bu adamın ağzından laf alamayacaktı. Sürekli buna adam mı diyeceğim. Adı ne bunun? Gözlerini adamın masasında gezdirdi, mutlaka masada bir yerde adını yazan bir şey bulabilirdi. Gözleri bir plakete takılınca gözlerini kıstı ve iyice baktı. Okuduğu kadarıyla Park.. Jo-.. Jong Hwa. Park Jong Hwa. Hay benim keskin gözlerim. Yerim sizi. Zafer gülümsemesi yaptı kendi kendisine. Dudağını ısırdı ve bakışlarını adama kaldırdı. En fazla yirmi beş yaşında, ama bu kadar erken yaşta nasıl o yüksek rütbeli koltuğa oturdu. Acaba bu şirket babasının falan mı? Sorular aklında turnuva yarışı yapıyorlardı ama hiçbirini sormaya cesaret edemiyordu, az önceki çıkıştan sonra.

Hala CV'imi okumakta inat ediyor. İnatçı keçi! Koltuğa geçip kendini atarcasına sert bir şekilde oturdu ve yine aynı zooort sesini bu sefer dikkate almadı. Çantasını dizlerine koyup elleriyle çantasının tutma yerinden oynamaya başladı. Ne anlatacaktı bilmiyordu, asıl ben seni tanımıyorum be, nasıl bir patronum olduğunu bilmeye hakkım var, diye düşündü ve aklındaki planı ortaya koydu. Yüzüne gerçekten sevimli bir gülümseme koydu ve "Şey ben kendimden bahsedeceğim ama sizde bahsetmelisiniz. Yani nasıl bir patronum olacağını bilmem gerekiyor." dedi ve kedi gibi dilini dışarı çıkarıp dudaklarını yaladı. İstediği zaman gerçekten fazla sevimli olabiliyordu ama genelde cadı gibiydi. Sırtını dikleştirdi ve eye smile şeklinde patronuna baktı.

Kafasındaki saçları teker teker kopartırsam daha fazla acı çeker değil mi? Bir insan nasıl bu kadar sinir olabilir?! Gözlerini devirdi ve dilini dişlerine bastırdı. Gerçekten adamın bu tavırlarına gıcık olmuştu Hyerim. Ama para kelimesi onun için her şeydi ve mecburen bu adamın dediklerini yapacaktı. Hem ekstra para kazanacaktı birazcık dayanabilirdi değil mi bu adama? Denemeliydi, baktı eğer yapamıyordu bir güzel adama haddini bildirdikten sonra istifa ederdi. "Aman ne cömert!" bunu mırıldanarak söyledi ve sonra adama doğru bakıp ciddi bir ses tonuyla "Yaşımı ve hangi okulda okuduğumu daha önce söylemiştim. Ailemin yanında kalıyorum. Üç erkek kardeşim var." son cümlesini bıkkınlıkla söylemişti, gerçekten onları düşününce bile yoruluyordu. "Çalışkan biriyimdir, işe çabuk alışırım. Hiper aktif olduğum için masa başı işi değilde-" masa başı iş istemediğini gayet açıkça belli ediyordu, tekrardan. "Böyle ünlülerin gizlice resimlerini çekmek, onları takip etmek gibi işlere daha iyi yatkınım. Şimdilik bu kadar."

Dudağını ısırdı ve kısık gözlerle adama baktı. Askerde çok döverler seni haaa! Parmaklarını bardağa doladı ve bir yudum aldı. Yani latte içerdi ama çok sevdiği söylenemezdi, onun için olsa da olur olmasa da olur bir şeydi. Aklında şeytanca fikirler gangnam dansı -yazarken onu düşünüyorum kekk, hyuna version- yapıyordu ve aslında bunları gerçeğe dökmek istiyordu ama adamın gerçekten sinirleneceğini ve hatta belki işten kovulacağını bildiği için şimdilik cesaret edemiyordu. Şimdilik aklındaki sinsi planları biraz sonraya atmıştı. Lattesini masaya geri bıraktı ve adama bakıp "Ne zaman işe başlayacağım?" dedi, suskunluğu sevmezdi.

Adamın ilk söyledikleriyle multu olmuştu, bugün boş geçirmeyecek ve hemen işe başlayacaktı ama son söyledikleriyle... Bonkörmüş! Şuna işimi paraya muhtaçlara rüşvet karşılığında yaptırıyorum desene. Yakışıklı Evil! Yapacak başka şeyi yoktu, paraya muhtaçtı ve patronuydu sonuçta. Başını salladı ve çantasını kenara koyup kollarını hafifçe sıvadı. Jong Hwa'ın yanına yaklaştı ve ellerini masaya dayadı. "Evet ne yapacağımızı söyle patron." dedi ciddi bir ses tonuyla. Kullanılmaktan nefret ediyorum. Yeni patron senden nefret ediyorum. Ailemin paraya muhtaç olmasından nefret ediyorum. Dünyanın adil olamamasından nefret ediyorum. Aşkı bulamamış olmakt- Ha! Kendine gel Hyerim. Ne aşkı? Aşkı düşünmeye vaktin mi var salak kız!